'Stoffel' stopt als materiaalverzorger

20 maart 2018 • 11:00 • Het eerste

Wim ter Haar is bezig aan zijn laatste seizoen als materiaalverzorger van IJsselmeervogels en daarmee komt een einde aan een flink tijdperk. ‘Stoffel’, zijn bijnaam, begon in 2007 als materiaalverzorger bij IJsselmeervogels en heeft te kennen gegeven aan het eind van dit seizoen meer tijd te willen besteden aan zijn privéleven.

Als voormalig A-selectielid en fanatiek supporter viel hij in zijn beginperiode als materiaalman met zijn neus in de bot(t)er. De Rooie recordkampioen pakte in 2009, 2010 en 2011 de afdelingstitel en werd in de twee laatstgenoemde seizoenen ook nog eens algeheel amateurkampioen van Nederland, ten koste van Gemert (2010) en FC Oss (2011). Ook het winnen van de supercup (2010), de winst in de districtsbeker West I in 2014 én 2015, de landelijke beker in 2015 én de titel in de Derde divisie maakte ‘Stoffel’ van dichtbij mee.

Als materiaalverzorger heeft hij de bevoorrechte positie om als fanatiek supporter deze prijzenslag van dichtbij mee te maken, maar dient hij voor veel spelers als onofficieel vertrouwenspersoon. Samen met Lammert van Diermen, tezamen al wel eens als de cultuurbewakers van de A-selectie bestempeld, zorgt hij er voor dat alle randzaken uitstekend geregeld zijn. In de presentatiegids van dit seizoen beschrijft de 48-jarige Wim het mooi: “Spelers die uit het profvoetbal komen, zeggen dat het hier tien keer beter is geregeld dan bij een profclub. Dat doet je goed. We willen bij IJsselmeervogels eigenlijk niet professioneel voet-ballen, maar we willen het wel zijn.”

Dit seizoen werd Stoffel in het ambacht van materiaalverzorger bijgestaan door Herman Gerrits, die bezig is aan zijn eerste seizoen in deze functie. IJsselmeervogels krijgt nu de moeilijke taak om een opvolger te vinden voor Wim, maar wil niet onvermeld laten erg dankbaar te zijn voor hetgeen hij in de afgelopen jaren voor IJsselmeervogels in het algemeen en de A-selectie in het bijzonder betekend heeft. Namens heel IJsselmeervogels wensen we Wim dan ook het allerbeste toe, al zou het ons verbazen als we hem niet wekelijks op de Westmaat zouden treffen.