SV Huizen - IJsselmeervogels zaterdag 18 maart 2017,
Berry Powel (0-1, '86)
Toeschouwers: 1.450 Scheidsrechter: S.P.M. Teuben
IJsselmeervogels heeft in de strijd om promotie naar de Tweede divisie een verdiende overwinning geboekt. Hoewel de ploeg van Sandor van der Heide in de gehele tweede helft de bovenliggende partij was, was Berry Powel uiteindelijk pas na 86 minuten het goudhaantje van IJsselmeervogels. De Amersfoorter prikte tussen drie verdedigers de bal feilloos binnen. Door het gelijkspel van FC Lisse bij SteDoCo stijgt IJsselmeervogels naar de gedeelde tweede plek, op een punt achter koploper Scheveningen.
Van der Heide had geen reden om zijn ploeg aan te passen na de eenvoudige overwinning op ODIN’59 van vorige week. Het betekende opnieuw een basisplaats voor Soufian Moro, Jeffrey Buitenhuis en Hanne Hagary. De in de eerste seizoenshelft nagenoeg onomstreden Oktay Öztürk en Chris van Hussen begonnen daardoor andermaal vanaf de reservebank.
Hoewel IJsselmeervogels als torenhoge favoriet aan het duel begon was het eerste gevaar voor het doel van Jaimy Schaap. Uitverdedigen van Marciano van Leijenhorst binnen de zestien deed een aantal Huizenaren appelleren voor een handsbal, maar scheidsrechter Teuben wuifde het weg. IJsselmeervogels nam in eerste helft, die net als het weer wat druilerig verliep, vervolgens licht de overhand.
Die overhand leidde na zeventien minuten spelen tot het eerste wapenfeit van IJsselmeervogels. Goed doorgaan door Shanon Carmelia leidde tot balverlies van Huizen-verdediger Papamelodias. De inzet van Ali Akla was echter te zwak, waardoor doelman Verkerk makkelijk kon oppakken. Nog geen minuut later was juist Akla de aangever op Shanon Carmelia. De rechtervleugelverdediger gaf Berry Powel vervolgens dé kans op de openingstreffer maar Powel had het vizier nog niet op scherp en schoot naast.
Na zo’n 25 minuten spelen nam Huizen wat meer het initiatief. Eerst was het Jorik van Ruiswijk die Zakaria el Biyar uit de rug van Achraf Nejmi zag lopen en in kon koppen. De komend seizoen naar Ajax vertrekkende aanvaller kopte, gelukkig voor IJsselmeervogels, echter naast de goal. Kort daarna voorkwam Ali Akla een zeker lijkend doelpunt voor de gastheren. Ditmaal was het Bilal Laokili die van korte afstand af kon drukken, maar niet had gerekend op een fantastische tackle van Ali Akla.
Het venijn zat ‘m echter in de slotfase van de eerste helft. Eerst de verder onfortuinlijk spelende Sherwin Grot tweemaal dichtbij de openingstreffer. Eerst mocht hij op aangeven van Soufian Moro een moeilijke bal op goal proberen te schieten. Op slag van rust kopte diezelfde Grot een lange bal van achteruit slim door richting de hoek. Verkerk redde echter knap. Vlak voor het rustsignaal stond diezelfde Verkerk aan de grond genageld na een afstandsschot van Marciano van Leijenhorst. De bal verdween echter via een lichte touchering van een Huizen-verdediger op de paal. Het betekende de 0-0 ruststand.
Na rust greep IJsselmeervogels weer meer de controle maar was het toch Huizen dat de kansen creëerde. Danny van Loen leek eerst na 61 minuten spelen vrij binnen te kunnen koppen. De zoon van voormalige spits van FC Utrecht, Ajax en Feyenoord John van Loen mikte het doel echter te hoog. Kort daarna moest Jaimy Schaap wel handelend optreden. Joris van Ruiswijk kon vanaf de zestien aanleggen, maar de Spakenburgse doelman lepelde de bal fraai uit de hoek. De doelman bewees daarmee andermaal zijn waarde voor IJsselmeervogels.
Kort na de grote kans van Van Rijswijk was het kantelpunt in de wedstrijd. Na een aanval van Huizen besloot Denny van Loen vlak na een schwalbe, liggend op de grond, Marciano van Leijenhorst in het gezicht te spugen. Scheidsrechter Teuben ontging vanmiddag tot op dat moment weinig en ook dit incident bestrafte hij met de enige straf die daarvoor staat: de rode kaart. Het betekende voor Huizen dat daarmee ook de laatste aanvallende intenties werden begraven.
Na de rode kaart werd de sfeer wat grimmiger en onsportiever. Eerst speelde Huizen-linksback Oehlers vrolijk verder terwijl Vogels-middenvelder Hanne Hagary geblesseerd op de grond lag. Toen Hanne Hagary vervolgens na nog een fikse overtreding geblesseerd het veld moest verlaten kon ook zijn vervanger Bryan Burgerhout rekenen op flinke fysieke tegenstand. Zo moest de 22-jarige aanvaller een tik in het gezicht verwerken bij een aanval over de rechterkant, maar zowel scheidsrechter als grensrechter zagen er te weinig in. Aan de andere kant was Ali Akla overigens dicht bij zijn tweede gele kaart. De flamboyante Irakees werd na een opstootje gespaard door scheidsrechter Teuben.
IJsselmeervogels was na de rode kaart heer en meester, maar vergat ondertussen dat er ook nog gescoord moest worden. Die openingstreffer moest misschien wel komen van de voor de moegestreden Moro ingevallen Oktay Öztürk. De middenvelder kreeg de bal knap aangespeeld van Berry Powel maar schoot van in de zestien ver over.
Berry Powel werd echter vlak voor tijd andermaal het goudhaantje bij IJsselmeervogels. De Amersfoorter kreeg de bal in de zestien aangespeeld en had een aantal fenomenale voetbewegingen in petto alvorens hij met een laag schot doelman Verkerk verschalkte en De Wolfskamer deed schudden op zijn grondvesten. Dat diezelfde Powel kort daarna Bryan Burgerhout nog alleen voor de keeper zette, laatstgenoemde miste, mocht de pret niet drukken.
In de slotfase kreeg Shanon Carmelia nog een gele kaart vanwege tijdrekken. Een gele kaart met gevolgen, aangezien hij daarmee de wedstrijd tegen VVOG zal missen. Aangezien hij die wedstrijd toch al zou missen vanwege zijn interland met Curacao, betekent dat hij met deze gele kaart na volgende week niet meer op scherp staat. Je zou het een slimmigheidje van de international kunnen noemen.
IJsselmeervogels won vandaag in ieder geval dik verdiend tegen een flink naar achteren leunend SV Huizen, dat gokte op een bal die gelukkig zou vallen. Dat het koploper FC Lisse bovendien gelijk zag spelen bij Stedoco en het daarmee passeerde op de ranglijst maakte de overwinning nog zoeter.
Berry Powel met de bevrijdende treffer
Verslag: IJsselmeervogels Media / Stephan NagelFotografie: IJsselmeervogels Media / Rob van Willige (album)
