Degradatie na historische vernedering

Een historische degradatie na dit rampzalige seizoen is een feit. Na de even beschamende als pijnlijke nederlaag op sportpark Voordorp tegen USV Hercules wachtte zaterdag de return op eigen veld. Het werd het laatste zetje blijken van wat al het hele seizoen als een zwaard van Damocles boven dit team hangt. Het duel eindigde opnieuw in een afdroging: 0-5. 

Het zag er na de eerste speelronde dit seizoen nog zo hoopvol uit. Waar het vorig seizoen uiteindelijk met hangen en wurgen op de 13e plek eindigde had iedereen na een voorbereiding met goede uitslagen de verwachting dat dit een beter seizoen zou gaan worden. De winst van de Harry Hamstra Cup onderstreepte dat. Het in de zomer mislopen van Vince Gino Dekker en Marouane Afaker werd opgevangen met de komst van Kevin Sterling en Morad El Haddouti en met gelijk een overwinning op OFC (3-2).

De vijf competitiewedstrijden daarna lieten dat puntenaantal slecht met 1 punt stijgen. AFC (3-0), De Treffers (1-3), Rijnsburgse Boys (0-3), Excelsior Maassluis (2-2) en HHC Hardenberg (2-0) zorgden voor een pijnlijke reeks, waar de wedstrijd tegen de Uien misschien wel het pijnlijkst was van die vijf. Zelfs na een rode kaart voor Bram Ros na 37 minuten spelen leek niets erop dat wat ging veranderen aan de 0-2 achterstand en werd het uiteindelijk 0-3. Kort daarvoor had Erwin van der Lugt als kopstuk van de technische commissie al teruggetrokken, maar toen was al duidelijk hoe zwaar de opgave dit jaar zou gaan worden.

Na de reeks van vijf volgde een treffen met HSV Hoek in de beker. Ook daarin maakte een mat en ongemotiveerd IJsselmeervogels niks klaar en verloor de ploeg van toenmalig trainer De Gunst uiteindelijk na strafschoppen. Het zou uiteindelijk tot speelronde 11 duren voordat IJsselmeervogels weer het zoet der overwinning zou proeven, want ook Katwijk (0-0), HFC (2-0), TEC (2-2) en Jong Sparta (3-3) bracht IJsselmeervogels geen driepunter. Er leek echter wel wat verbetering in het spel zichtbaar. 

Overwinningen volgde op Kozakken Boys (1-4) en FC Lisse (4-1) en iedereen ging met een goed gevoel richting de derby. Waar Spakenburg de favoriet was, rammelde het tactisch plan aldaar en eindigde het gelijk: 1-1. Het zou voor Patrick Loenen de uittocht inleiden bij Spakenburg. Wat volgde na de derby waren drie dramatische nederlagen. Tegen concurrenten Jong Volendam (0-1), Noordwijk (2-0) en Scheveningen waren de punten hard nodig, maar zeker in die laatste wedstrijd ging het helemaal mis. Met maar liefst 1-5 werd IJsselmeervogels compleet afgedroogd en was het vertrek van De Gunst onafwendbaar. Interim trainer Weggemans kon een week later niet voorkomen dat tijdens het wedstrijd van het Nederlands elftal van Quick Boys werd verloren (2-1), maar zorgde wel voor een beter gevoel richting de winterstop. Met een broodnodige 0-3-overwinning in Oostzaan tegen OFC werd de eerste seizoenshelft afgesloten met een 16e plek.

In de winterstop probeerde de nieuw aangestelde technische commissie in alle macht de kwaliteitsarme selectie van een boost te voorzien. Marouane Afaker kwam alsnog naar De Westmaat en ook Gino Bosz en Junior van der Velden kwamen de selectie versterken. Later kwam daar Santiago Ramirez Montoya nog bij en speelde ondertussen het assembleren van een selectie voor komend seizoen. 

Na de winterstop volgde een zware start tegen AFC (0-2), De Treffers (2-1) en waar het voetbal weer ergens op leek, had IJsselmeervogels de arbitrage niet bepaald mee. Het zou achteraf gezien als "de pech van de degradant" kunnen worden bestempeld, als tegenhanger van kampioenengeluk. Tegen concurrenten Excelsior Maassluis (2-3) en TEC (2-1) moest het vervolgens gebeuren, maar gaf de ploeg van interim-trainers Weggemans en Hilbers niet thuis. Het maakte dat de TC opnieuw ingreep door versneld Gert Jan Karsten voor de groep te zetten. Het zou hopelijk zorgen voor een kentering, maar zou anders het traject van bouwen aan een meer duurzame, stabiele toekomst wat naar voren trekken.

Zware potten tegen Rijnsburgse Boys (4-1), HHC (1-0 winst), Katwijk (4-0) en HFC (2-3) leverden alleen een verrassende driepunter op tegen HHC. Pijnlijk was te zien dat de ploeg van Karsten op dat moment na een klein uur spelen conditioneel op bleek te zijn. Iets waar de Nunspeter direct prioriteit op zette. Het zou een start zijn naar een opleving. 

Want tegen Jong Sparta en Kozakken Boys werd - en ook nog eens volledig terecht - gewonnen. Jong Sparta eindigde in 1-3 en op eigen veld werd van Kozakken Boys gewonnen met 2-1, waar in het laatste duel vooral de mentale veerkracht de sleutel bleek. Met hoop werd dan ook afgereisd naar Lisse, maar in Lisse eindigde het in de week voor de derby in 3-2 voor de Lissenaren. De derby tegen cupfighter Spakenburg werd met knikkende knieën naar uitgezien, maar eindigde voor IJsselmeervogels in een wonderlijke 4-1 overwinning. Het zou een van de spaarzame hoogtepunten van dit seizoen blijken. 

In Volendam ging het tegen de beloften van de BVO vervolgens weer mis. Het duel werd ontsierd door ongeregeldheden buiten het veld en eindigde in 3-3, wat in de strijd voor directe handhaving onvoldoende was. Ook tegen Noordwijk (0-2) gaf de ploeg totaal niet thuis en bleek het mentaal niet in staat om er alles aan te doen om nacompetitie te willen ontlopen. Tegen Quick Boys was het - in het slotduel in de reguliere competitie - lot al bezegeld. IJsselmeervogels zou voor het eerst in de rijke historie nacompetitie gaan spelen. Nacompetitie waarin Hercules aan alle illusies snel korte metten maakte en het rampseizoen van IJsselmeervogels woensdag bezegelde met een 6-0 score. 

Zaterdag koos Karsten met name voor spelers die komend seizoen nog actief zullen zijn op De Westmaat, waardoor een groot aantal vertrekkers hun laatste wedstrijd al gespeeld had. Enkel Mike van de Laar (sinds 2006) en Steven Sanchez Angulo (sinds 2021) kregen door hun staat van dienst nog speeltijd. Hetzelfde gold voor invaller Morad El Haddouti wiens toekomst nog ongewis is. De oorwassing van 0-5 in de return was vooral voor de statistieken.

Het woord passanten is de afgelopen dagen veelvuldig gevallen op De Westmaat en het technisch kader zou er wijs aan doen de komende jaren wat meer stabiliteit, herkenbaarheid en identiteit te brengen in plaats van de (half)jaarlijkse "haal en breng service" van spelers. Alleen op die manier kan weer teruggekeerd worden naar de top van het amateurvoetbal waar IJsselmeervogels qua historie en statuur thuishoort. Tot die tijd likken we de wonden en gaan we ons opmaken voor tenminste een seizoen in de Derde divisie. 

Tot volgend seizoen.

Meer foto's zijn te zien in het fotoalbum van Hans Erkelens

---